سرفه بعد از دویدن
فیزیولوژی دستگاه تنفس حین دویدن
در طول دویدن، نیاز بدن به اکسیژن افزایش چشمگیری پیدا میکند. عضلات فعال برای عملکرد بهتر به اکسیژن بیشتری نیاز دارند و این امر باعث افزایش نرخ تنفس (تهویه) میشود. در پاسخ به این نیاز، بدن با افزایش حجم تنفس (حجم جاری) و تعداد تنفس در دقیقه، تلاش میکند اکسیژن بیشتری وارد ریهها کند. در نتیجه، هوای بیشتری وارد راههای هوایی میشود. اگر این هوا سرد یا خشک باشد، باعث تحریک پوشش مخاطی راههای تنفسی شده و منجر به سرفه میشود. حتی در هوای معتدل نیز حجم بالای هوای وارد شده میتواند باعث تحریک جزئی ریهها شود، بهویژه در افرادی که سابقه حساسیت دارند.
واکنش به شرایط محیطی
شرایط محیطی، مانند دمای پایین، رطوبت کم، آلودگی هوا، یا وجود آلرژنها، نقش بسزایی در تحریک دستگاه تنفسی دارند. هنگام دویدن در چنین شرایطی، بهویژه اگر تهویه بینی به دلیل تنفس دهانی کاهش یابد، هوای غیر فیلترشده و خشک مستقیماً وارد نای و برونشها میشود. در نتیجه، بافت حساس این نواحی تحریک شده و واکنشی دفاعی مانند سرفه بروز میکند.
آلرژی و آسم پنهان
افراد دارای آسم خفیف یا آلرژی فصلی ممکن است حتی بدون علائم خاصی در زندگی روزمره، پس از دویدن دچار سرفه، تنگی نفس یا خسخس سینه شوند. این افراد در واقع به نوعی آسم ناشی از ورزش یا حساسیتهای تنفسی پنهان مبتلا هستند. در این حالت، مجاری تنفسی نسبت به تحریکات بیرونی واکنش نشان میدهند، که منجر به تنگ شدن برونشها و بروز سرفه میشود.
سبک نادرست دویدن و تمرین
افراد دارای آسم خفیف یا آلرژی فصلی ممکن است حتی بدون علائم خاصی در زندگی روزمره، پس از دویدن دچار سرفه، تنگی نفس یا خسخس سینه شوند. این افراد در واقع به نوعی آسم ناشی از ورزش یا حساسیتهای تنفسی پنهان مبتلا هستند. در این حالت، مجاری تنفسی نسبت به تحریکات بیرونی واکنش نشان میدهند، که منجر به تنگ شدن برونشها و بروز سرفه میشود.